Predmetni objekat je lociran u Petrovcu, na privatnoj urbanističkoj parceli, u prostorno skučenom ambijentu sa maksimaliziranim urbanističkim parametrima. Planerski i zakonodavni okvir omogućio je značajan kapacitet budućeg porodičnog hotela na parceli koja svojom površinom, orjentacijama i neposrednim kontekstom ima ograničene mogućnosti. U ovakvim okolnostima, čestim u recentnoj crnogorskoj praksi, upotpunjenim restriktivnim budžetom, projektovan je cjeloviti arhitektonski sklop koji racionalno odgovara na programske zahtjeve hotelskog objekta i vremena povrata investicije, ali i na ambijentalne uslove lokacije. Neposredni fizički kontekst uslovio je jednu dominantnu orjentaciju svih sadržaja hotela, što je ujedno i jedina doživljajna strana u percepciji ovog sklopa. Time je arhitektonski izraz morao da bude realizovan u jednoj dominatnoj oprostorenoj fasadnoj anvelopi. Njenom horizontalnom i vertikalnom regulacijom, materijalizacijom i hromatskim tretmanom, uspostavljen je dinamičan front objekta koji ga profiliše u posebnog aktera urbanog ambijenta neposrednog okruženja, i jasno reprezentuje osnovnu funkciju.

Svedenost mjere, utilitarnost, i temeljito iščitavanje svih elementata konteksta, preduslov je arhitektonske prakse koja pretenduje na otpornost u specifičnom i dinamičnom kontekstu u kome stvara.