Objekat je izgrađen u gustom urbanom tkivu postojećih jednoporodičnih kuća lošeg boniteta. Lokacija je uz ulicu na čijoj  se osovini nalazi crkva Svetog Petra iz XII vijeka. Njeni  dominantni tornjevi formiraju snažan portal što je značajno uticalo na oblikovanje kuće koja podržava njenu čvrstu  geometriju. Sa svih strana, osim ulične, nalaze se izgrađene kuće. U takvoj situaciji objekat se izborio  za vizure kao i sunčevu svjetlost. Sa ulične strane, pored postojećeg objekta nalazi se dominantno četinarsko drveće koje je, rotiranjem zida lođe, vizuelno integrisano postalo sastavni dio enterijera. Prizemlje objekta posvećeno je radnom dijelu vlasnika, dok se na spratu, radi težnje za što boljim pogledom i intimnošću, nalaze dnevni boravak, kuhinja i trpezarija koje gravitiraju velikoj terasi. Lođa je iz tog razloga dobila specifičnu geometriju sa izraženom kosinom koja omogućava vizuru između kuća sa druge strane ulice a takođe obezbjeđuje da se ostvari pogled na zelenilo sa terase i iz dnevnog boravka. Zadnja strana objekta kao i desna bočna (gledano sa ulice) postavljene su sa   težnjom da prostorije dobiju najbolje vizure na okolinu i omoguće osunčanje. Podizanje dnevnog boravka na sprat, tražilo je ovako veliku lođu koja se provlači kroz dvije etaže jer na gornjem dijelu izlaze i spavaće sobe objekta koje takođe imaju sve benefite kao i dnevni boravak. Konzolno izbačena terasa je na taj način postala glavnim oblikovnim elementom objekta i predstavlja suštinu arhitektonskog izraza. Preovladala je težnja da se stvori objekat jake individualnosti kao crkva Sv. Petra i uspostavi  intenzivan dijalog sa okolinom.  Objekat „usisava“ sunce, pogled i zelenilo unoseći osvježenje u urbanu matricu koja je zračila stereotipom.