Monografija “Arhitektonska komunikacija: objekti kulture u Crnoj Gori 1945 – 2000”, u izdanju Univerziteta Crne Gore, prikazuje fenomen arhitektonske komunikacije kroz analizu objekata kulture u Crnoj Gori. Arhitektonska komunikacija odnosno razumijevanje arhitekture kao sredstva komunikacije je osnovno teorijsko polazište na kome je bazirana analiza i prezentacija 27 objekata kulture (domova kulture, bioskopa, spomen-domova, domova revolucije, umjetničkih galerija, domova omladine, pozorišta i domova JNA) koji su na teritoriji Crne Gore izgrađeni nakon Drugog svjetskog rata. U knjizi se, između ostalog, prikazuje i značajna arhivska građa (državnih arhiva i privatnih kolekcija) tj. projekti, fotografije i periodika, kao i društveno-politički kontekst u kome su nastajali.